Kadıköy escort Kadıköy’ün kalabalığında kaybolmak kolaydı. Moda’da, duvarları rengârenk grafitilerle süslenmiş bir apartmanın çatı katında yaşıyordu Asuman. Dışarıdan bakıldığında sıradan bir sanatçı gibi görünürdü: kısa saçları, büyük halka küpeleri, siyah tişörtleri ve sürekli boyaya bulanmış parmaklarıyla.
Gündüzleri mahalledeki sanat atölyesinde çalışıyor, çocuklara resim yapmayı öğretiyordu. Ama geceleri, başka bir kimlikle çıkıyordu Kadıköy’ün sokaklarına. Kimse onun geceleri Kalamış tarafında, parklarda, bar çıkışlarında müşterilerle buluştuğunu bilmezdi. Bilselerdi de anlamazlardı.
Gecede Büyüyen Renkler
Bir akşam, Bahariye Caddesi’nden yürürken, tuhaf bir şekilde dikkatli bakan biriyle karşılaştı. Genç bir kadın, elinde eskiz defteriyle Asuman’ı çiziyordu. Yanına gitti, “Neden beni çiziyorsun?” diye sordu. Kadın, “Yüzünde çok şey var.
O cümle, Asuman’ın içinde bir kapıyı araladı. Yıllardır ilk kez, biri onun hem gündüzünü hem de gecesini fark etmiş gibiydi. İsmi Elif’ti; Mimar Sinan’da öğrenciymiş, Kadıköy’de gözlem yapmak için dolaşıyormuş.
Sonraki günlerde ikisi birkaç kez daha karşılaştı. Elif, Asuman’ı atölyesinde ziyaret etti. Asuman, çocuklara çizdirdiği resimleri gösterdi; hepsi hayal gücüyle doluydu ama içinde bir karanlık da vardı. Elif bunu fark etti. “Sen çocuklara umut verirken, kendine neden karanlık bırakıyorsun?” dedi bir gün.
Bu yüzden Asuman o soruya cevap veremedi. Ama o gece, ilk defa işe çıkmadı. Kalamış’taki banklardan birinde oturdu sadece, denize baktı. Belki bu da bir başlangıçtı. Kadıköy’ün rengarenk duvarları gibi, o da çatlayan yerlerinden yeni renkler çıkarmayı öğrenebilirdi.
Bir yanıt yazın