Dolgun Memeli Sarışın Ümraniye Escort

Ümraniye escort arka sokakları her gece farklı bir hikâye fısıldardı. Yağmur ince ince yağarken, sokak lambalarının altında su birikintileri parlıyordu. Zehra, ellerini montunun cebine sokmuş, başını öne eğmiş yürüyordu. Her adımı yorgunluk, her nefesi çaresizlik kokuyordu. Soğuk hava tenini değil, kalbini üşütüyordu.

Zehra henüz yirmi iki yaşındaydı. Hayat, ona güzel davranmamıştı. Babası küçük yaşta evi terk etmiş, annesiyle birlikte Ümraniye escort kenar mahallesinde yaşam mücadelesi vermeye başlamışlardı. Annesi yıllarca temizlik işlerinde çalışmış, Zehra’yı okutmaya çalışmıştı. Ama kader onlara hep sırtını dönmüştü. Annesi hastalanınca, bütün yük Zehra’nın omuzlarına bindi.

Önce markette kasiyer olarak çalıştı. Sonra bir tekstil atölyesinde dikiş dikti. Günler geceleri, geceler sabahları kovaladı. Ama kira, ilaç parası, borçlar… hiçbir şey bitmedi. Her şey birikti, birikti ve sonunda Zehra’nın gücü tükendi.

Bir akşam, çalıştığı atölyeden çıkarılırken bir kadın yanına geldi. “Hayat kolay değil, ama hayatta kalmanın başka yolları da var,” demişti. O cümle Zehra’nın kulağında günlerce yankılandı. En sonunda çaresizlik, utanmayı bastırdı.

Geceleri Ümraniye’nin ara sokaklarında yürümeye başladı. Kimsenin bilmediği bir kimliğe büründü. İnsanların küçümseyen bakışlarına alışamadı, ama annesinin ilaçlarını alabilmek için sustu. Her sabah eve dönerken aynaya baktığında, gözlerindeki ışığın biraz daha sönmüş olduğunu fark ediyordu.

Bir gün, sabahın erken saatlerinde eve dönerken apartman kapısında oturan küçük bir çocuk gördü. Çocuk, elindeki kırık arabaya bakıp ağlıyordu. Zehra yaklaşıp “Tamir ederiz, üzülme,” dedi. Küçük çocuk ona minnetle baktı. “Sen iyi bir insansın abla,” dedi. O cümle, Zehra’nın içini yıllardır hissetmediği bir sıcaklıkla doldurdu.

O gün, değişmeye karar verdi. Ümraniye escort Kadın Dayanışma Merkezi’ne gitti. Başta konuşamadı, utanıyordu. Ama oradaki kadınlar onu yargılamadı. Onu dinlediler, elinden tuttular. Dikiş kursuna başladı, temizlik işleri buldu. Küçük ama onurlu adımlarla yeniden yürümeye başladı.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir